kir ile başlayan kelimeler ne demek?

KİR: Kir, kullanılmış, pis veya kirli olan şeylerin genel adıdır.

KİRA: Kira, bir mal veya mülkün kullanım hakkının belirli bir bedel karşılığında kiraya verilmesidir.

KİRAYA VERMEK: Bir mal veya mülkün kullanım hakkını belirli bir bedel karşılığında başkasına vermek.

KİREMİT: Çatılarda kullanılan, kil, çamur ve kum karışımından yapılan, düz ve ince çatı kaplama malzemelerine verilen isimdir.

KİRLETMEK: Çevreyi, doğayı ve insan sağlığını olumsuz etkileyen atık, duman, gaz veya zehirli maddeleri çevreye salmak.

KİREMİTÇİ: Çatı kaplama işlemleri için kullanılan kiremitlerin üretimi, satışı veya döşenmesi ile uğraşan kişi veya işletme.

KİRACI: Bir mülk veya mala kira sözleşmesi ile sahip olan ve kullanma hakkı olan kişi.

KİRLENMEK: Temiz olan bir şeyin kirlenerek kullanılamaz hale gelmesi, pislik veya leke ile kaplanması.

KİRPİ: Genellikle dikenleri ile korunan, memelilerden bir tür hayvan. Kuyruğu boyunca uzanan dikenler sayesinde saldırılara karşı korunur.

KİRASOL: Bir çeşit kimyasal madde, genellikle sabun yapımında kullanılır.